روز ملی شعر و ادب فارسی
تاریخ خبر : 1392/6/27 - 15:26
کد خبر : 55572
کد خبر : 55572
استاد فانی تبریزی در گفتگو با آناج مطرح کرد:
روز ملی شعر و ادب فارسی بهانه ای برای یک شب شعر معمولی /همه شاعران بزرگ ایران، شاعر ملی اند
در روز بزرگداشت ملی شعر و ادب، یک شب شعر کمی وسیع تر برگزار می شود و مطالبی تکراری از زندگانی و مقام ادبی استاد شهریار گفته می شود و تمام می گردد در حالی که هدف چیز دیگری است و انتخاب این روز به عنوان "روز ملی شعر و ادب" برای آن است که به جایگاه رفیع هنر شعر و ادب اهمیت بدهیم
سرویس فرهنگی آناج: برگزاری برنامه بزرگداشت روز ملی شعر و ادب فارسی در تبریز همزمان با سالگرد فوت شهریار شیرین سخن بهانه ای شد تا گفتگویی با استاد فانی تبریزی از شاعران مطرح استان و مسئول انجمن ادبی استاد عابد داشته باشیم.
موضوعاتی چون علت انتخاب روز فوت استاد شهریار به عنوان روز شعر و ادب فارسی و بررسی جنبه های نو شعر شهریار از موضوعاتی است که در گفتگو با ادیب زبردست تبریزی به آنها پرداخته ایم:
استاد فانی؛ در مورد بزرگداشت شهریار در تبریز که با همکاری انجمن ادبی استاد عابد برگزار می شود چه صحبت هایی دارید؟
با سلام و عرض ادب به دوستان عزیز و بزرگوارم به خدمت شما عرض کنم که معمولا هر سال به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و انجمن های ادبی، مراسمی در روز بزرگداشت شاعر بلند آوازه ایران، استاد شهریار برگزار می کنند که الحمدلله اعضای انجمن ادبی استاد عابد هم در کنار دوستان شعر و ادب و شهریار به خدمت گذاری مشغول اند.
بحثهایی در مورد انتخاب روز بزرگداشت شهریار به عنوان روز شعر و ادب فارسی وجود دارد. علت این انتخاب چه بوده است؟
در تقویم رسمی کشور روز 27 شهریور ماه به عنوان "روز ملی شعر و ادب" نامگذاری شده است که روز رحلت استاد شهریار رحمه الله علیه است.البته روزهای دیگری هم در تقویم داریم که به نام شاعران بزرگ دیگر به ثبت رسیده اند ازجمله : روز 25 فروردین به نام عطار نیشابوری - روز 1 شهریور به نام سعدی شیرازی و 20 مهر به نام حافظ شیرازی و روزهای دیگر.
هدف از همه اینها، اهمیت دادن به جایگاه شعر و ادب و فرهنگ و هنر است. اگرچه جایگاه شعر و ادب هیچ وقت حفظ نمی شود! یعنی در فرهنگ امروزی جایگاه ویژه ای ندارد.چند سال پیش دولت در جهت اهمیت دادن به این امر مهم کسی را بعنوان قائم مقام رئیس جمهور در شعر و ادب معرفی کرد که یک ایده ی خیلی خوب بود؛ ولی متاسفانه اتفاق خاصی نیفتاد.
انتخاب "روز ملی شعر و ادب" هم همانطور است؛ اگر اهمیت ندهند اتفاق خاصی نمی افتد!! در روز بزرگداشت ملی شعر و ادب، یک شب شعر کمی وسیع تر برگزار می شود و مطالبی تکراری از زندگانی و مقام ادبی استاد شهریار گفته می شود و تمام می گردد در حالی که هدف چیز دیگری است و انتخاب این روز به عنوان "روز ملی شعر و ادب" برای آن است که به جایگاه رفیع هنر شعر و ادب اهمیت بدهیم و از این هنر خدادادی در راستای رسیدن به اهداف عالی انسانی و فرهنگی استفاده کنیم..
وقتی مقام معظم رهبری شعر را "ثروت ملی" می داند؛ اشاره به این است که این ثروت عظیم و سرمایه ملی، پشتوانه تاریخی و فرهنگی ماست و باید از آن محافظت شود. روز ملی شعر و ادب آن روزی است که میتواند این اتفاق مهم بیفتد و به مشکلات شاعران رسیدگی شود و به شعر آنان به چشم "ثروت ملی" نگاه شود، متاسفانه هیچ وقت این اتفاق نمی افتد. شعر اولین و والاترین هنر ایرانی است که ریشه در تاریخ و فرهنگ ایران دارد و در میان همه ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد.
با وجود شاعران بزرگ فارسی سرایی چون حافظ ، سعدی و فردوسی چرا روز وفات شهریار به عنوان روز ادب فارسی انتخاب می شود؟
به نظر حقیر اینکه روز شعر و ادب به نام چه کسی باشد زیاد مهم نیست! مثلا به فردوسی شاعر حماسی گفته اند، به اخوان ثالث هم شاعر حماسی گفته اند ! بزرگان، سعدی را مظهر غزلهای عاشقانه و حافظ را مظهر غزلهای عارفانه دانسته اند؛ حالا چه فرقی میکند به شهریار هم شاعر ملی بگوییم؟! به نظر من همه شاعران بزرگ ایران زمین، شاعر ملی هستند، کسی که از ملیت و فرهنگ ایرانی و اسلامی دفاع می کند، شاعر ملی است؛ سعدی، حافظ، فردوسی، شهریار و تمامی شاعران بزرگ ایران همه شاعر ملی هستند؛مهم این است که جایگاه شعر و ادب در جامعه حفظ شود. تجلیل از شهریار، تجلیل از تمامی شاعران ایران است، بلکه تجلیل از جایگاه شعر و ادب فارسی است.
شهریار از جمله شعرایی است که در طول حیات نیز محبوبیت و شهرت یافته است؛ علت این اشتهار و محبوبیت شهریار چیست؟ آیا او را می توان شاعر اهل بیت (ع) نامید؟
هنر بزرگ استاد شهریار و محبوبیت او این بود که او شاعر مردم بود و قبل از هر چیزی به انسان و انسانیت اهمیت میگذاشت که این موضوع در شعر " پیامی به انیشتین " خیلی مشهود است. او با توجه به آثار و اندیشه ی بزرگان شعر فارسی و مطالعه کامل آثار آنان، به مطالب نو و تازه هم توجه داشت و هیچ وقت افراط و تفریط کرد، نه به راه تندروان رفت که به همه چیز پشت نمودند و نه خود را در اندیشه های متقدمان محصور ساخت، بلکه با استفاده از تجربه های متقدمان شعر کلاسیک، نوگرا هم بود و اشعار نو بسیار خوبی هم سروده که می توان به شعر های "ای وای مادرم" ، "پیامی به انیشتین" و ده ها شعر دیگر اشاره کرد.
اکنون الحمدلله به فرموده زنده یاد استاد دکتر منوچهر مرتضوی نام و آوازه ی شهریار سالهاست که از مرزهای ایران گذشته و در تمامی جهان، هرکجا سخن از ادب فارسی است نام شهریار نیز در میان نام آوران شعر و ادب فارسی، همچون حافظ و سعدی و فردوسی می درخشد، واین لطف خدادادی است.
چنانکه ملک الشعراء بهار او را در دوران جوانی که بدایت شاعری او بود، " نه تنها افتخار ایران، بلکه افتخار عالم شرق " دانست.
به عنوان یک ادیب مهمترین ویژگی های شعر شهریار را چه می دانید؟
از ویژگیهای شعر شهریار می توان به خلاقیت ویژه او که مبلٌغ هنر راستین شعر است اشاره کرد و همچنین توجه به مفاهیم عالی انسانی و اسلامی از جمله توجه به ؛ تواضع و فروتنی، وطن دوستی ، ترویج مذهب و آیین اسلامی و ملی و توجه به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از ویژگیهای شعری استاد شهریار است.
آن زمان که زبان ترکی در مظلومیت تمام بود شهریار با خلق آثار ماندگار "حیدربابایه سلام" خود این زبان و فرهنگ را به گوش همه جهانیان رسانید، تا آنجا که به هشتاد زبان زنده ی دنیا ترجمه گردید.
او شهریار شعر ایران است و نماد فرهنگ اصیل ایرانی در عرصه شعر و ادب محسوب می شود، چنانکه خود استاد می فرماید :
موضوعاتی چون علت انتخاب روز فوت استاد شهریار به عنوان روز شعر و ادب فارسی و بررسی جنبه های نو شعر شهریار از موضوعاتی است که در گفتگو با ادیب زبردست تبریزی به آنها پرداخته ایم:
استاد فانی؛ در مورد بزرگداشت شهریار در تبریز که با همکاری انجمن ادبی استاد عابد برگزار می شود چه صحبت هایی دارید؟
با سلام و عرض ادب به دوستان عزیز و بزرگوارم به خدمت شما عرض کنم که معمولا هر سال به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و انجمن های ادبی، مراسمی در روز بزرگداشت شاعر بلند آوازه ایران، استاد شهریار برگزار می کنند که الحمدلله اعضای انجمن ادبی استاد عابد هم در کنار دوستان شعر و ادب و شهریار به خدمت گذاری مشغول اند.
بحثهایی در مورد انتخاب روز بزرگداشت شهریار به عنوان روز شعر و ادب فارسی وجود دارد. علت این انتخاب چه بوده است؟
در تقویم رسمی کشور روز 27 شهریور ماه به عنوان "روز ملی شعر و ادب" نامگذاری شده است که روز رحلت استاد شهریار رحمه الله علیه است.البته روزهای دیگری هم در تقویم داریم که به نام شاعران بزرگ دیگر به ثبت رسیده اند ازجمله : روز 25 فروردین به نام عطار نیشابوری - روز 1 شهریور به نام سعدی شیرازی و 20 مهر به نام حافظ شیرازی و روزهای دیگر.
انتخاب "روز ملی شعر و ادب" هم همانطور است؛ اگر اهمیت ندهند اتفاق خاصی نمی افتد!! در روز بزرگداشت ملی شعر و ادب، یک شب شعر کمی وسیع تر برگزار می شود و مطالبی تکراری از زندگانی و مقام ادبی استاد شهریار گفته می شود و تمام می گردد در حالی که هدف چیز دیگری است و انتخاب این روز به عنوان "روز ملی شعر و ادب" برای آن است که به جایگاه رفیع هنر شعر و ادب اهمیت بدهیم و از این هنر خدادادی در راستای رسیدن به اهداف عالی انسانی و فرهنگی استفاده کنیم..
وقتی مقام معظم رهبری شعر را "ثروت ملی" می داند؛ اشاره به این است که این ثروت عظیم و سرمایه ملی، پشتوانه تاریخی و فرهنگی ماست و باید از آن محافظت شود. روز ملی شعر و ادب آن روزی است که میتواند این اتفاق مهم بیفتد و به مشکلات شاعران رسیدگی شود و به شعر آنان به چشم "ثروت ملی" نگاه شود، متاسفانه هیچ وقت این اتفاق نمی افتد. شعر اولین و والاترین هنر ایرانی است که ریشه در تاریخ و فرهنگ ایران دارد و در میان همه ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد.
با وجود شاعران بزرگ فارسی سرایی چون حافظ ، سعدی و فردوسی چرا روز وفات شهریار به عنوان روز ادب فارسی انتخاب می شود؟
به نظر حقیر اینکه روز شعر و ادب به نام چه کسی باشد زیاد مهم نیست! مثلا به فردوسی شاعر حماسی گفته اند، به اخوان ثالث هم شاعر حماسی گفته اند ! بزرگان، سعدی را مظهر غزلهای عاشقانه و حافظ را مظهر غزلهای عارفانه دانسته اند؛ حالا چه فرقی میکند به شهریار هم شاعر ملی بگوییم؟! به نظر من همه شاعران بزرگ ایران زمین، شاعر ملی هستند، کسی که از ملیت و فرهنگ ایرانی و اسلامی دفاع می کند، شاعر ملی است؛ سعدی، حافظ، فردوسی، شهریار و تمامی شاعران بزرگ ایران همه شاعر ملی هستند؛مهم این است که جایگاه شعر و ادب در جامعه حفظ شود. تجلیل از شهریار، تجلیل از تمامی شاعران ایران است، بلکه تجلیل از جایگاه شعر و ادب فارسی است.
شهریار از جمله شعرایی است که در طول حیات نیز محبوبیت و شهرت یافته است؛ علت این اشتهار و محبوبیت شهریار چیست؟ آیا او را می توان شاعر اهل بیت (ع) نامید؟
هنر بزرگ استاد شهریار و محبوبیت او این بود که او شاعر مردم بود و قبل از هر چیزی به انسان و انسانیت اهمیت میگذاشت که این موضوع در شعر " پیامی به انیشتین " خیلی مشهود است. او با توجه به آثار و اندیشه ی بزرگان شعر فارسی و مطالعه کامل آثار آنان، به مطالب نو و تازه هم توجه داشت و هیچ وقت افراط و تفریط کرد، نه به راه تندروان رفت که به همه چیز پشت نمودند و نه خود را در اندیشه های متقدمان محصور ساخت، بلکه با استفاده از تجربه های متقدمان شعر کلاسیک، نوگرا هم بود و اشعار نو بسیار خوبی هم سروده که می توان به شعر های "ای وای مادرم" ، "پیامی به انیشتین" و ده ها شعر دیگر اشاره کرد.
اکنون الحمدلله به فرموده زنده یاد استاد دکتر منوچهر مرتضوی نام و آوازه ی شهریار سالهاست که از مرزهای ایران گذشته و در تمامی جهان، هرکجا سخن از ادب فارسی است نام شهریار نیز در میان نام آوران شعر و ادب فارسی، همچون حافظ و سعدی و فردوسی می درخشد، واین لطف خدادادی است.
حسد چه میبری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خداداد ست
قبول خاطر و لطف سخن خداداد ست
چنانکه ملک الشعراء بهار او را در دوران جوانی که بدایت شاعری او بود، " نه تنها افتخار ایران، بلکه افتخار عالم شرق " دانست.
به عنوان یک ادیب مهمترین ویژگی های شعر شهریار را چه می دانید؟
از ویژگیهای شعر شهریار می توان به خلاقیت ویژه او که مبلٌغ هنر راستین شعر است اشاره کرد و همچنین توجه به مفاهیم عالی انسانی و اسلامی از جمله توجه به ؛ تواضع و فروتنی، وطن دوستی ، ترویج مذهب و آیین اسلامی و ملی و توجه به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از ویژگیهای شعری استاد شهریار است.
آن زمان که زبان ترکی در مظلومیت تمام بود شهریار با خلق آثار ماندگار "حیدربابایه سلام" خود این زبان و فرهنگ را به گوش همه جهانیان رسانید، تا آنجا که به هشتاد زبان زنده ی دنیا ترجمه گردید.
او شهریار شعر ایران است و نماد فرهنگ اصیل ایرانی در عرصه شعر و ادب محسوب می شود، چنانکه خود استاد می فرماید :
ما شهریار کشور عشقیم ، هوش دار
نتوان شکست کوکبه شهریار را
نتوان شکست کوکبه شهریار را
گفتگو: اکبر مظاهری
لینک خبر : http://anaj.ir/news/pages/55572