مقبره استاد عابد تبزیزی
عباس داداش زاده، در گفت وگو با خبرنگار آناج از عدم توجه به احداث مقبره استاد عابد تبریزی انتقاد کرد.
وی با اشاره به اهميت زنده نگه داشتن نام و ياد هنرمندان و شعراي اهل بيت عصمت و طهارت، استاد عابد را يکي از برجسته ترين شعراي آييني معاصر دانست و گفت: در کنار پرداختن به ارتقا سطح شعر شاعران جوان لازم است براي نيل به هدف مورد نظر و رسيدن به يک نقطه مطلوب که همانا فرهنگ سازي صحيح و رساندن پيام عاشوراست ياد و نام بزرگان اين عرصه گرامي داشته شود.
وي افزود: براساس پيگيريهاي انجام شده از سوي انجمن ادبي استاد عابد و پس از جلساتي که در استانداري، فرمانداري و شهرداري برگزار شد طرح نهايي مقبره استاد عابد جهت تصويب نهايي به شوراي اسلامي شهر تبريز تحويل داده شداما این طرح همچنان اجرایی نشده است.
وي ادامه داد: طرح کلي مقبره از پنج ستون اصلي با عنوان پنح تن آل عبا و با ارتفاع دوازده متر يادآور دوازده امام و همچنين گنبدي منقش به اشعار زنده ياد استاد عابد تشکيل شده است.
داداش زاده سابقه انجمن ادبي استاد عابد را بيش از بيست سال عنوان کرد و گفت: اين انجمن در طول حيات استاد نيز فعال بود و پس از وفات وي به صورت رسمي شروع به فعاليت مجدد نموده و روزهاي چهارشنبه هر هفته با حضور شعرا و مداحان ا هل بيت عصمت و طهارت برگزار مي شود.
وي برگزاري کارگاههاي آموزش فنون ادبي، تدريس کتاب گرانبهاي 'گلشن راز' و برگزاري آيين هاي بزرگداشت شعراي آييني آذربايجان همچون استاد حسيني 'سعدي زمان' را از برنامه هاي اين انجمن در سال آينده عنوان کرد.
دادش زاده گفت: زنده ياد استاد محمد عابدي خيابان متخلص به 'عابد تبريزي' در سال 1314 هجري شمسي در يک خاندان مذهبي ديده بر جهان گشود، پدرش شادروان مولانا يتيم که در شعر 'يتيم' تخلص مي‌کرد در عصر خود از نخبه شاعران و عارفان محسوب مي شد، آن سخندان وارسته در عين بهره‌وري از عرفان،از مداحان سوخته جان و رثاگويان خاندان عصمت و طهارت بود.
وی ادامه داد: زنده ياد استاد عابد در ايام نوجواني و در سن 12 سالگي نخستين شعر خود را در عرض ارادت به مقام حضرت علي اکبر (ع) سرود و شيوه‌ها و سبک هاي مختلف شعر ترکي و فارسي را تسخير کرد و با خلق آثار کم نظيري شعر و ادب فارسي و ترکي را اعتلا بخشيد.
وی خاطر نشان کرد: استاد محمد عابد در هنر شعر و شاعري به کمک خلاقيت خارق‌العاده‌اي که داشت با بهره‌گيري از بي‌بديل‌ترين بدايع به الفاظ صامت و بي‌حرکت روح و تحرک مي‌بخشيد و از جمله شعراي نادري بود که آثار ناميرايي در اين زمينه از خود به يادگار گذاشت.